'

28-febreiro-2007

FINAL (queda pendente: enmarcar e colocar listóns traseiros para expoñelo).

Decidín, tendo en conta que sempre é o máis complicado saber cando xa non avanzará máis…, que rematou. A outra historia (hoxe comezo un novo do que en días vindeiros darei conta).
Son seres que voltan entre pensativos e coloquiais da sesión de baile na residencia de maiores (Porta do Camiño). Protagonistas nun escenario traseiro dun autobús que convertese en palco teatral ou operístico dunha representación na que eles/as son os actores e o palco tamén escenario. Ónde a xente vai de pé e agárrase dun asideiro superior inexistente, unha diva que estírase nun xesto de baile, danzante por un corredor invisíbel.

Vestimentas doutras épocas (actores e actrices ambientados nun pasado remoto do que proceden na súa vida de tesouro de lembranzas).
Hai unha personaxe fora do palco, dubidei se acompañalo de máis xente nunha beirarrúa compostelá, que finalmente quedou só e fora da “danza”, pero moi presente e simbolízante dun exterior que incorpórase… Algunha faciana que asexa facerse presente e que o ambiente non o deixa.

Así o sinto